A brush on the move

Hoewel rupsen soms erg moeilijk op naam te brengen zijn, geldt dat niet voor de rups van de Meriaansborstel: die is onmiskenbaar.

De rups van de Meriaansborstel (Calliteara pudibunda) is een zeer opvallende verschijning: groengeel met zwarte banden, vier scheerkwasten op de rug en een mooie rode opstekende staart. Het is niet echt een zeldzame verschijning want in het najaar ga je ze vaak zien.

Hier werpt de rups je een vriendelijke blik toe…

De meriaansborstel is een algemene nachtvlindersoort die verspreid over het land voorkomt, vooral op zandgronden. De vlinder zelf vliegt in het voorjaar en de voorzomer. De vlinders zie je maar weinig omdat deze ’s nachts actief zijn. Wel worden ze ’s nachts regelmatig aangetroffen bij lichtbronnen. Ook zie je ze ’s ochtends vroeg op plekken waar de hele nacht het licht heeft gebrand.

De rupsen zijn op dit moment toe aan verpoppen. Dat doen ze in het strooisel onder de bomen en struiken waar ze als rups van gegeten hebben. Nu het harder gaat waaien, worden ze door de wind uit de bomen geblazen en onder de bomen kruipen ze weg, op zoek naar een veilige verpoppingsplek. Ze overwinteren als pop en in mei komen de vlinders weer tevoorschijn. De rupsen leven van diverse bomen en struiken, waaronder sleedoorn, meidoorn, berk, gecultiveerde fruitbomen en vaak ook zomereiken.

Hier nog twee afbeeldingen van de nachtvlinder. moeders mooiste is het niet echt maar de rups is wel prachtig. (bron: internet)

De meriansborstel (Calliteara pudibunda) is een nachtvlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae), onderfamilie donsvlinders (Lymantriinae). De soort is vernoemd naar de bekende vlinder- en insectenschilderes Maria Sibylla Merian en de naam verwijst vermoedelijk naar de opvallende borstels op de rug van de rups.

(bron: Wikipedia)

---

Bedankt voor uw bezoek en de getoonde belangstelling.