Autumn beauty

Wanneer we in deze tijd van het jaar nog mogen genieten van een zonnige dag, dan is dit het uitgelezen moment om van de schoonheid van de herfst te gaan genieten.

Een paar dagen geleden trok ik naar “Hof ter Linden” in Edegem waar een mooi park rondom een kasteelvijver tal van wandelaars lokt. Wie mij kent, weet ondertussen dat ik me niet beperk tot de platgetreden paden… de talrijke – soms best modderige – paden door de achterliggende bossen worden enkel door de moedigere wandelaar begaan.

We worden verwelkomd door een paar mooie beeltenissen langs de oever die in alle rust over de vijver uit staren. We laten ze voor wat we zijn en trekken dieper het bos in op zoek naar het meer tastbare leven.

Een wat verscholen beukendreef voert ons dieper het domein in. Hier kan het speuren beginnen en ja, we werden ook beloond. Ondanks dat we reeds in de tweede helft van november beland zijn, treffen we nog steeds diverse paddenstoelen aan, al zijn sommige al wel getekend door de tijd.

Een zwammensoort waar velen aan zullen voorbij lopen zijn de geweizwammetjes. We treffen ze aan op dood houd en wie goed kijkt zal van op afstand herkennen als een soort van witte stekels. Als we ze van dichterbij bekijken, zien we duidelijk hoe die aan hun naam geraakt is: Geweizwam (Xylaria hypoxylon).

Kleine 1 tot 5 cm hoge zwartgrijze vruchtlichaam, met wittige of beige bepoederde vertakkingen aan de top, waardoor het aan een hertengewei doet denken. De witte of beige kleur op de vertakkingen wordt veroorzaakt door de witte sporen. Groeit in groepjes op dode takken en stronken van loofbomen (januari – december).

Al even opmerkelijk is het Judasoor (Auricularia auricula-judae). De naam zou afkomstig zijn uit een overlevering: de Bijbelse figuur Judas Iskariot die zich aan een vlier zou hebben opgehangen nadat hij Jezus verraden had. Nu nog steeds blijven we het oor van Judas vinden in onze bossen.

Het 2-8 cm grote judasoor is een roodbruin tot olijfbruine zwam, die zacht aanvoelt en elastisch kraakbeenachtig is. De zwam groeit gedurende het hele jaar op loofhout met een voorkeur voor de vlier. Echt judasoor veroorzaakt witrot wanneer hij als parasiet op een levende gastheer leeft. Als de gastheer sterft wordt het judasoor een saprofyt.

Volgens mijn bescheiden mening zou het hier over een jonge Ressula-soort kunnen gaan maar verder ga ik me er niet over uitlaten.

Aan de voet van sommige bomen, tref je vaak een behoorlijk aantal middelgrote zwammen aan die op het levende hout of de (ondergrondse) wortels leven. Meestal gaat het dan om de Honingzwam (Armillaria mellea). Het is een geduchte parasiet op levend hout waarvan de zwamvlok leeft tussen en schors en het eigenlijke hout. Ze kunnen op deze manier jarenlang leven in een gezonde boom, doch langzaam maar zeker zal de boom sterven. Deze paddenstoel is in jonge toestand goed eetbaar.

Met dit laatste fraaie miniatuurlandschapje sluiten we onze wandeling langsheen de minder bezochte paden van Hof ter Linden af. Hopelijk heb je er een beetje van kunnen genieten.

---

Bedankt voor uw bezoek en de getoonde belangstelling.