In het derde en laatste deel gaan we van Marches-les-Dames naar Hoei (Huy in het frans). De stad ligt aan de samenvloeiing van de rivieren de Maas, de Hoyoux en de Mehaigne.
Het RAVeL fietspas slingert zich onder de rotswanden door
Op weg naar Hoei passeren we nog een paar indrukwekkende rotsformaties waar het fietspad onderdoor loopt. Mensen vinden het hier blijkbaar veilig genoeg om woningen te bouwen, dus betrouw ik het er ook maar op.
Bouwvallig 
Hypermodern 
De laatste kilometers alvorens we Hoei bereiken
Dat hier de ene brug niet de andere is, blijkt uit bovenstaande foto’s. Gelukkig bleef in op dezelfde oever en hoefde ik geen keuze te maken. Voor mij was het gewoon rechtdoor. Het landschap werd onderweg tijdelijk iets vlakker wat het gevoel van ruimte vergrootte. Maar wanneer men Hoei binnenrijdt, is het reliëf weer duidelijk aanwezig.
Zicht op het Fort van Hoei 
Notre Dame kerk van Hoei
Het Fort van Hoei dateert van het begin van de 19e eeuw. Het is gebouwd op een heuvel langs de Maas. Het fort werd gebouwd ten tijde van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en wordt om die reden ook wel het Hollandse Fort genoemd.
De Collegiale Onze-Lieve-Vrouw en Domitianus van Hoei is , zoals de naam het al zegt, toegewijd is aan Onze-Lieve-Vrouw en de heilige Domitianus van Hoei. De kerk met herbergt een schat, die internationaal bekend is. Ze omvat namelijk 4 grote reliekschrijnen uit de 12e en 13e eeuw.
Marktplein van Hoei 
Typisch binnenpleintje versiert met zilveren vissen
Daarnaast heeft het stadje natuurlijk ook een gezellig marktplein met leuke terrasjes (voor de coronatijden) alsook een paar verborgen plekjes die je alleen vindt als je de het aan durft om door de smalle steegjes op ontdekking te gaan. Toen ik er was had men op één van de binnenpleintjes een klein event georganiseerd en met had men visvormige ballonnen opgehangen waardoor het leek alsof je in een aquarium binnen stapte.
Kenmerkend voor de bouwstijl de Ardennen zijn de huizen gebouwd zijn in natuursteen. Je zal hier in de streek dan ook veel steengroeven aantreffen als je pad gaat. Hele bergwanden werden verkapt tot granieten bouwstenen waardoor grote gapende leegtes achterbleven.
Waar in Vlaanderen de Fiere Vlaamse Leeuw klauwt, kraait in Wallonië de al even fiere Waalse Haan. Beide zijn ze het symbool van onze vrijheid.
Op de terugrit naar Namen werp ik nog een laatste blik op de rotsformaties van Marche-les-Dames en sluit hiermee dit verhaal af. Ik hoop dat jullie er wat van opgestoken hebben.
Einde
Bedankt voor uw interesse
Picpholio Nature Photography 